Emile Zola'nın Meyhane'si

Pek sevmedim, yerli yapım bir dizi izliyormuşum gibi geliyor. Şimdilik bir şey yazmıyorum bu akşam okuyup bitireyim sonra konuşuruz.

Şunların altını çizmiştim.
 -Çalışmak, aç kalmamak, başını sokacak bir yuvaya sahip olmak; çocuklarını büyütmek ve yatağında ölmek. İnsan, mutlu olması için bunlar yeterlidir.

-Babam, alkolden ölmüştü. Gerçi ona, ölümü hak etti diyemem ama hiç değilse, ölümü için sarhoşluğu sebeb olarak gösterebilirim. Ama ben sokağın orta yerine yığıldığım zaman hem karnım açtı hem de mideme bir yudum bile içki girmemişti. Sonra masum bir davranışla kızıma bakmak isterken düşüvermiştim. Tanrısal adaletsizliğin kendisi değil midir? Eğer bir tanrı varsa bu yaptığı, işler, hiç de adil değil. Özetle bana, reva gördüğü bu cezayı, hiçbir zaman unutmayacağım.